لبیاپلاستی
ترجمه و ویرایش: دکتر محمداسماعیل شهرزاد زیر نظر دکتر فروغ محمودی
آنچه در ادامه می‌خوانید:
مقدمه
افراد بسیاری به‌دلیل نگرانی در مورد ظاهر دستگاه تناسلی خارجی خود به‌دنبال مراقبت‌های پزشکی و جراحی هستند. یکی از زمینه‌های نگرانی، اندازه و شکل لبیا مینور است. اگرچه تغییرات در اندازه و شکل آن طبیعی سازگار است. برای هایپرتروفی (بزرگ‌شدن) لبیا مینور تعریف مناسبی ارائه نشده است. همچنین در جامعهٔ پزشکی اتفاق‌نظری دربارهٔ معیارهای مداخلهٔ جراحی وجود ندارد. در سال‌های اخیر روند روبه‌رشد تمایل به حذف موهای زائد ناحیهٔ تناسلی، انتشار تصاویر ایده‌آل‌گرایانهٔ مدل‌ها در سطح اینترنت و آگاهی فزاینده در خصوص جراحی‌های زیبایی واژن باعث شده است که افراد بیشتری به اصلاح ظاهر دستگاه تناسلی خود تمایل داشته باشند.
تظاهرات بالینی هایپرتروفی لبیا مینور
معیار به‌خصوصی برای هایپرتروفی لبیا مینور وجود ندارد و تا حد بسیاری سلیقه‌ای است و به نظر افراد بستگی دارد. این موضوع معمولاً در موارد زیر موردتوجه قرار می‌گیرد:
- در دستگاه تناسلی فرد مشکلی، درد یا ناراحتی وجود داشته باشد.
- در زندگی روزمرهٔ او ایجاد اخلال کرده باشد.
- فرد از بابت ظاهر آن رضایت نداشته باشد.
تبادل‌نظر با بیمار در مورد علائم و نتیجهٔ معاینات به تصمیم‌گیری او در انتخاب روش درمانی کمک می‌کند.
علائم بالینی
هایپرتروفی یا بزرگ‌شدگی یک یا هر دو لبیا مینور می‌تواند منجر به سوزش، عفونت مزمن، بهداشت ضعیف یا درد شود. علاوه بر این، بیمار ممکن است در فعالیت‌هایی مانند راه‌رفتن، نشستن، فعالیت جنسی، دویدن، دوچرخه‌سواری، اسب‌سواری یا شنا دچار مشکل شود. برخی از بیماران از «برآمدگی» در لباس زیر خود ناراحت هستند و می‌گویند که باید لبیاها را تا کنند و به داخل واژن فشار دهند تا برآمدگی کاهش یابد. نگرانی در مورد ظاهر لبیای کوچک می‌تواند منجر به استرس و ناراحتی قابل‌توجه عاطفی و روانی شود. با توجه به تغییرات جسمی و عاطفی که با بلوغ همراه است.
گاهی اوقات نگرانی در این خصوص بیش از حد معمول است و فرد بدون آنکه مشکل واقعی داشته باشد، دچار استرس می‌شود. در چنین مواردی باید به بیمار اطمینان داد و به او اعلام کرد که نیازی به مداخلهٔ جراحی ندارد. پزشک متخصص می‌تواند در این خصوص به مراجعه‌کنندگان کمک و راهنمایی کند.
معاینهٔ بالینی
پزشک متخصص برای معاینه از یک رویکرد سیستماتیک استفاده می‌کند. پزشک در این معاینه موارد زیر را بررسی می‌کند:
- اندام تناسلی خارجی
- توزیع مو
- پوست
- لبیای ماژور
- لبیای مینور
- کلیتوریس
- مجرای ادراری
- داخل بدن
- پرینه
- مقعد
موارد فوق، به‌خصوص لبیا مینور باید به‌سمت کنار کشیده شوند و به‌طور کامل از نظر عدم تقارن بررسی گردند.
معمولاً هایپرتروفی لبیا مینور به به‌صورت بافت لبیال برجسته توصیف می‌کنند که از لبیای بزرگ بیرون می‌زند. با این حال، بین متخصصان زنان در مورد استفاده از اندازه‌گیری‌های بالینی عینی برای تأیید تشخیص اتفاق‌نظر وجود ندارد. برای ارزیابی لبیا مینور از نظر هایپرتروفی، لبیاها باید به‌آرامی کشیده شوند. بنا بر معیار فردریش در صورتی که اندازهٔ لبه‌های آن در حالت کشیده از خط وسط بیشتر از پنج سانتی‌متر باشد، به آن هایپرتروفی لبیا مینور گفته می‌شود. برخی این فاصله را سه یا چهار سانتی‌متر و برخی شش سانتی‌متر در نظر می‌گیرند. البته اگر بیماران به هر دلیلی دچار مشکلات پایدار شده‌اند، فارغ از اندازهٔ این فاصله بهتر است تحت عمل زیبایی قرار بگیرند.
تشخیص
تشخیص هیپرتروفی لبیا مینور یک تشخیص بالینی است. به‌طور کلی تشخیص بر اساس وجود علائمی است که با فعالیت‌های روزانه تداخل می‌کنند. همچنین گاهی پزشکان بر اساس اندازهٔ لبیا مینور تشخیص صورت می‌گیرد. به هر حال تاکنون هیچ معیار تشخیصی استانداردی برای هایپرتروفی لبیا مینور وجود ندارد و اندازه‌گیری‌های عرض لبیا مینور تنها چیزی است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. در تمام معیارها اندازهٔ بیش از ۶ سانتی‌متر هیپرتروفی در نظر گرفته می‌شود. از سوی دیگر همان طور که پیش‌تر بیان شد، در صورت مشاهدهٔ علائم پایدار و بدون توجه به اندازه‌گیری‌ها باید اصلاح جراحی را به بیماران توصیه کرد.
درمان
رویکرد اولیه برای درمان، مشاوره با بیمار و آموزش خودمراقبتی است. اگر علائم پس از مشاوره و آموزش کامل مراقبت از دستگاه تناسلی ادامه یابد، اصلاح جراحی توصیه می‌شود.
عوارض
عوارض این عمل جراحی اگر توسط یک متخصص انجام شود، بسیار نادر است. اما اگر جراحی ناشی باشد یا در موارد خاص دیگر ممکن است محل برش باقی بماند. از عوارض نادر دیگر می‌توان به به درد مزمن فرج و درد در هنگام نزدیکی اشاره کرد. همچنین بیماران باید توجه داشته باشند که نتایج عمل‌های جراحی زیبایی در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. جراح ماهر دقت می‌کند که لبیا در حین عمل به‌اندازهٔ کافی کشیده شود تا مبادا مقدار بیشتر یا کمتر برداشته شود. عفونت، خون‌ریزی و بازشدن زخم از موارد عوارض دیگری است که در برخی بیماران مشاهده می‌شود.
مشاوره
گاهی پیش می‌آید که فرد مراجعه‌کننده مشکل خاصی ندارد، ولی نگرانی او در خصوص عدم تقارن یا هایپرتروفی لبیا پابرجاست. در این موارد متخصص باید به او اطمینان دهد و برای وی توضیح دهد که اندازه و شکل آناتومی طبیعی در افراد مختلف، تفاوت دارد. برخی از بیماران ممکن است عکس‌هایی از فرج‌های اصلاح‌شده را در اینترنت دیده باشند و این ممکن است بر درک آن‌ها از آناتومی طبیعی تأثیر بگذارد.
درمان علامتی
علائم عملکردی اغلب می‌توانند از آموزش بهداشت فرج بهبود یابند. مواردی که باید رعایت شوند شامل:
- استفاده از صابون‌های ملایم
- اجتناب از مواد تحریک‌کننده
- استفاده از نوارهای بهداشتی طبیعی که حاوی مواد شیمیایی نیستند.
- اجتناب از پوشیدن لباس زیر یا لباس‌های چسبان و تنگ
عمل جراحی لبیاپلاستی
هدف از لبیاپلاستی، برداشتن بافت هایپرتروفیک و ایجاد لبیاهای کوچک‌تر و متقارن است به‌طوری که مشکلات بیمار را نیز حل کند. این روش را می‌توان با بی‌حسی موضعی، آرام‌بخشی متوسط یا بیهوشی عمومی انجام داد. در مطب ما این عمل را تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌دهیم.
این عمل ممکن است در نوجوانان کمتر از ۱۸ سال نیز به کار گرفته شود. البته رضایت والدین برای این افراد ضروری است. همچنین تنها در صورتی این عمل در نوجوانان انجام می‌شود که مشکل پزشکی وجود داشته باشد و از انجام عمل صرفاً زیبایی در این سنین پرهیز می‌شود. سطح بلوغ عاطفی بیمار نیز باید برای عمل جراحی ارزیابی شود. همان طور که بیان شد، تصمیم‌گیری در مورد درمان جراحی نوجوانان مستلزم مشارکت والدین یا قیم است.
مراقبت‌های پس از عمل جراحی
بیمار باید ناحیه را تمیز و خشک نگه دارد، از فعالیت‌های شدید اجتناب کند، لباس‌های گشاد بپوشد و ناحیهٔ فرج را به‌‌مدت ۷ تا ۱۴ روز از اصطکاک محافظت کند. برای کاهش خطر اصطکاک و اختلال در خط بخیه ممکن است یک کاپ حمایت ورزشی در داخل لباس زیر بیمار پوشیده شود. البته برخی مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از کاپ پس از عمل ممکن است منجر به بهبودی کندتر و افزایش احتمال شکستن خط بخیه شود. البته مطالعات در این خصوص به‌اندازهٔ کافی انجام نشده‌اند.
نتیجهٔ عمل جراحی
لبیاپلاستی یک روش جراحی ساده است که می‌تواند با درجهٔ بالایی از رضایت بیمار و بهبود اعتمادبه‌نفس همراه باشد. مطالعات کمی در مورد نتایج لبیاپلاستی وجود دارد. خلاصهٔ نتایج یکی از این مقالات را در ادامه می‌آوریم:
در یک مطالعه ۱۶۳ مورد عمل لبیاپلاستی بررسی شد و اکثر بیماران تحت اصلاح جراحی دوطرفه قرار گرفتند. شایع‌ترین علت مراجعهٔ افراد به پزشک، شکایات مربوط به زیبایی، مشکل‌داشتن با برخی از انواع لباس‌ها، درد در هنگام دخول و مشکل در فعالیت‌های ورزشی بود. ۹۶ درصد بیماران تسکین ناراحتی و ۹۱ درصد بهبود زیبایی را گزارش کردند. هیچ عارضهٔ مهمی بعد از عمل جراحی وجود نداشت. عوارض جزئی موقتی (به‌طور متوسط تا ۲۸ روز) شامل ناراحتی بعد از عمل (۴۵ درصد) و درد هنگام دخول (۲۳ درصد) بود. ۷ درصد بیماران به‌دلیل پارگی‌های کوچک زخم تحت عمل دوم قرار گرفتند که نتیجهٔ زیبایی را به خطر انداخت.
